Potem

Aleksander planuje swoją przyszłość
po śmierci. Miękki fotel ma go
rozluźnić, wódka - wyostrzyć. 

Potem jest bardzo skomplikowane
- dochodzi wreszcie do wniosku.
 

Aleksandrze - pyta Aleksander
- od czego byś zaczął?
Postanawia, że od początku:
Z bazy danych usunie to, co ma
tu zostać, resztę prześle wyżej.
 

Spisze na skórze swoje dzieje
- może ktoś je odczyta, gdy ciało
wyschnie jak pergamin.
 

Przyszłość już masz za sobą
- krzyczy do siebie.
Nic mu się nie zgadza i nie ma
co przesłać. Chciałby po śmierci
dalej żyć, a nie zaczynać od nowa.
 

Być kimś jeszcze, dla kogoś.
Tutaj już mu się nie chce.